1000 Poems : Aku Manusia

Poems Series No. 0005, sebuah puisi yang menyiratkan tentang sebuah sarkasme, bahwa sang author adalah seorang manusia, dan bukan binatang, seorang manusia yang memiliki hati dan cinta, yang ingin selalu di cintai, sebuah puisi dari kisah nyata author itu sendiri, terinspirasi dari sebuah lagu dengan judul "Aku Bukan Binatang" yang di populerkan oleh Fourthtwty

PUISISTORYDAG1000 POEMS

Mr. Musa

5/2/20252 min read

1000 Poems Series No. 0005 - aku manusia - 1000 poems
1000 Poems Series No. 0005 - aku manusia - 1000 poems

Judul Asli : Aku Manusia

Ditulis Oleh : Musa

Terinspirasi dari sebuah lagu "Aku Bukan Binatang"

#1000Poems #Poems0005 #Mr_musa #mylovestillsame #thisforyou

1000 Poems Series No. 0005

Aku Manusia (Versi Bahasa Indonesia)

Aku memang orang biasa,
tak berbalut kemewahan,
tak bercahaya seperti yang kau puja.

Wujudku tak sempurna
dan aku tak pernah menyangkali itu.
Tapi tahukah kamu?
Aku punya niat,
punya seribu usaha
yang tak kau lihat,
yang tak pernah kau hargai.

Kau buta,
terlalu sibuk menilai dengan sebelah mata.
Hanya kulit yang kau cerna,
bukan jiwa.
Lisanmu tajam,
berbalut etika palsu.
Di mana letak benakmu?
Apa kau pikir aku ini binatang?

Aku manusia.
Bernapas. Berjuang. Bertahan.

Patokanku bukan nominal,
bukan angka-angka yang kau agungkan.
Tapi prinsip.
Tapi hati.

Dan kau tetap tak melihatnya.
Kau tetap tak menghargainya.
Menghargainya...
Menghargainya...

Kau buta.
Dengan lidahmu yang sembarangan,
kau lemparkan penilaian
tanpa dasar.
Lalu tanyakan lagi:
di mana letak otakmu?

Aku bukan binatang.
Aku manusia.
Penuh luka,
tapi tetap berguna.

I Am Human (English Version)

I may be ordinary,
nothing grand in how I look,
not perfect
but I never claimed to be.

What I have…
is intention.
What I bring…
is effort
a thousand quiet struggles
you never cared to see.

You never noticed.
You never valued.
You were blind.

You speak of manners
with a tongue so sharp,
yet where is your mind
when you choose to tear others down?

I am not an animal.
I am human.

But you
you judged me
with half an eye,
only skimming my surface,
never diving into the depths
of who I truly am.

Make your mistake a lesson,
because I do not measure worth
with numbers or wealth,
but with dignity.
With heart.

Still, you never saw it.
Still, you never respected it.
Never respected it...
Never respected it...

You’re blind
your words reckless,
your labels cruel.
So I ask again:
Where is your mind?
Where is your heart?

I am not an animal.
I am human.
And I matter.

Even bruised,
I rise.
Even ignored,
I stand.

Even if unseen
I am human,
and I am worthy.

Ako’y Tao (Tagalog Version)

Maaaring ako'y karaniwan,
walang engrandeng anyo,
hindi perpekto
ngunit kailanma’y hindi ko ‘yan ipinagmayabang.

Ang meron ako...
ay layunin.
Ang dala ko...
ay pagsisikap
isang libong tahimik na laban
na kailanma’y hindi mo pinansin.

Hindi mo napansin.
Hindi mo pinahalagahan.
Nabulag ka.

Pinag-uusapan mo ang asal
habang ang dila mo’y parang patalim,
ngunit nasaan ang isipan mo
kapag pinipili mong durugin ang iba?

Hindi ako hayop.
Ako'y tao.

Ngunit ikaw
hinusgahan mo ako
nang may kalahating mata,
pawang sa ibabaw lamang,
hindi kailanman sumisid
sa kailaliman ng kung sino talaga ako.

Gawin mong aral ang pagkakamali mo,
sapagkat hindi ko sinusukat ang halaga
sa numero o yaman,
kundi sa dangal.
Sa puso.

Ngunit hindi mo pa rin ito nakita.
Hindi mo pa rin ito iginagalang.
Hindi mo pa rin ito iginagalang...
Hindi mo pa rin ito iginagalang...

Bulag ka
mapanakit ang mga salita mo,
malupit ang mga bansag mo.
Kaya muli kong tanong:
Nasaan ang isipan mo?
Nasaan ang puso mo?

Hindi ako hayop.
Ako’y tao.
At ako’y may halaga.

Kahit may pasa,
bumabangon ako.
Kahit hindi pinapansin,
naninindigan ako.

Kahit hindi nakikita
Ako’y tao,
at ako’y karapat-dapat.